Sokoły kapitana Ebbinghausa. Sonderformation Ebbinghaus w działaniach wojennych na Górnym Śląsku w 1939 r. Jednym z przejawów niemieckiej działalności dywersyjnej na polskim Górnym Śląsku było tworzenie przez Abwehrę grup bojowych, mających w przypadku wybuchu wojny zapobiec próbom unieruchomienia przez wycofujących się Polaków przemysłu województwa śląskiego. Jednak wskutek działań polskiej policji, która w połowie sierpnia 1939 r. faktycznie rozbiła te struktury, niemieckie plany ulec musiały zmianie. Spośród zatrudnionych w Niemczech polskich obywateli, jak również uciekinierów z województwa śląskiego stworzono paramilitarną formację, z chwilą wybuchu wojny mającą przekroczyć granicę i zająć ważniejsze zakłady przemysłowe. Od nazwiska swego dowódcy, kapitana Ernsta Ebbinghausa, nazywana była ona Sonderformation Ebbinghaus lub FreikorpsEbbinghaus. Jeszcze przed rozpoczęciem właściwych działań wojennych, około godziny 3.00 dnia 1 września 1939 r. formacja ta przekroczyła granicę, atakując wybrane obiekty po polskiej stronie. Po początkowych sukcesach, wskutek kontrakcji polskich oddziałów, Sonderformation poniosła spore straty i zmuszona została do wycofania się. W następnych dniach bojownicy Ebbinghausa zaznaczyli swą obecność w walkach o Chorzów i Katowice, jak też w całym szeregu działań pacyfikacyjnych, wymierzonych przeciwko polskim żywiołom. Ostatnim akordem ich działalności było tworzenie w opanowanych miejscowościach województwa śląskiego pomocniczych formacji policyjnych, które najczęściej krwawo zapisały się w pamięci miejscowych.