Hrabina : tragiczna historia Elżbiety Batory

Książka

W koszyku

oceń

Hrabina : tragiczna historia Elżbiety Batory / Rebecca Johns ; przeł. Anna Bereta-Jankowska. - Bielsko-Biała : Pascal, 2013. - 429, [2] s. ; 20 cm.

Autor

Johns Rebecca. Bereta-Jankowska Anna. Tł.

Temat

Batory, Elżbieta (1560-1614)

Gatunek

Powieść amerykańska

Jak głosi legenda tuż przed odkryciem jej zgonu, ludzie słyszeli stukot racic na schodach wieży, jak gdyby sam Belzebub zjawił się po duszę nieszczęsnej... Jedenastoletnia Elżbieta, siostrzenica Stefana Batorego opuszcza rodzinny dom i zostaje zmuszona do zaręczyn wbrew swojej woli. Sama wśród obcych ludzi dysponujących władzą, zabiega o ich względy by przetrwać w świecie pełnym wyrafinowanych intryg, a w końcu odnaleźć się w roli żony i kochanki. Hrabina to napisana z rozmachem opowieść o jednej z najbardziej inteligentnych i światłych kobiet swoich czasów. W otoczeniu pełnym intryg, gry o władzę i przemocy Elżbieta wykorzystuje swój talent w przewrotny sposób. Nieszczęśliwa żona, niespełniona kochanka zostaje oskarżona o czary, morderstwa młodych kobiet, a nawet kąpiel w krwi ludzkiej, aby zachować młodość. Legendy głoszą, że zasłynęła okrucieństwem wobec sług, a także utrzymywaniem kontaktów z licznymi kochankami obojga płci. Czy Elżbieta padła ofiarą politycznych intryg? A może była bestią wyzutą z ludzkich uczuć, brutalnie mordującą niewinne kobiety? Jeśli prawdą jest, że Szatan chodzi po Ziemi, przywdziawszy najbardziej ludzkie, najsilniej kuszące z przebrań, to osoba hrabiny Báthory była prawdziwie diabelskim wyborem. Elżbieta stała się inspiracją dla pisarstwa Brama Stokera, Julio Cartazara, Joe Alexa a nawet dla autorów gry komputerowej Diablo II.

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia Centralna

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. AMER. (1 egz.)

Filia nr 4 (Powstańców Ślaskich)

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. AMER. (1 egz.)

Recenzje:

Ci, którzy znają postać Elżbiety Batory, zapewne kojarzą ją z okrutną hrabiną, która zabijała młode kobiety, by kąpać się w ich krwi, w celu zachowania wiecznej młodości. Noty w internecie oraz dotychczas powstałe książki i filmy opierające się na życiu tej, żyjącej w XVI wieku szlachcianki, przedstawiają ją jako niewyżytą seksualnie biseksualistkę, czarownicę, bezwzględną morderczynię. Nieliczni twierdzą, że być może Elżbieta Batory wcale taką osobą nie była, (...) a raczej padła ofiarą spisku Habsburgów, którzy pragnęli zająć Węgry.
Jeśli ktoś się spodziewa kolejnej, ociekającej krwią, pełnej wyuzdanych scen erotycznych oraz opisów najzmyślniejszych tortur powieści, z pewnością się rozczaruje. Rebecca Johns w beletryzowanej biografii hrabiny próbuje pokazać, że kobieta ta nie była potworem bez zasad i sumienia. Autorka wyłuskuje z pogłosek i legend te wątki, które uznaje za prawdopodobne i tworzy kobietę z krwi i kości, której charakter i mentalność zostały ukształtowane w wyniku różnych czynników. Kreśli ją jako silną, odważną osobę, która pragnie zachować swoją władzę i majątek, jako czułą i oddaną matkę, ale również jako kobietę, która marzy by kochać i być kochaną i która bardzo cierpi, kiedy zostaje odtrącona i oszukana przez kolejnych kochanków.
Jednym z głównych lejtmotywów i przyczyną uwięzienia hrabiny, jest jej stosunek do służby. Już w dzieciństwie zauważyła, że w jej rodzinnym domu stosuje się wobec służby kary. I mimo, że matka młodej Elżbiety potrafi być surowa, służba wielce ją szanuje. W taki sposób przynajmniej to zapamiętała. Kolejnym ważnym wydarzeniem, które przyczynia się do stosowania kar cielesnych na służkach, jest przychylność w tej kwestii męża Ferenca. Właściwie dopiero, gdy jest świadkiem tego jak żona postępuje z służbą, zaczyna na nią patrzeć przychylnym okiem. Zdecydowanie bardziej bezlitosna w relacji do poddanych, staje się kiedy owdowieje. Uważa, że musi być despotyczna, aby zachować autorytet.
Powieść została skonstruowana w formie listów Elżbiety do jedynego syna Pala. To z nich możemy dowiedzieć się jak główna bohaterka uzasadnia swoje postępowanie. W żadnym z listów nie ma opisu krwawych praktyk. Trudno sądzić, że przemilcza ten fakt, gdyż nie wstydzi się opowiedzieć synowi o przedślubnym romansie i ciąży z kuzynem przyszłego męża, czy też o stosunkach seksualnych z służącym.
Pozycja jest napisana w fantastyczny sposób. Mimo dość dużej objętości, czyta się ją jednym tchem. Rebecca Johns nie krytykuje ani nie tłumaczy zachowania hrabiny. Ocenę zostawia czytelnikowi. A więc drodzy czytelnicy, czytajcie i oceniajcie!
Kamila Sośnicka